Er is waarschijnlijk nergens ter wereld een plek waar je beesten in het wild gaat bekijken en de gids de dag van tevoren kan aangeven welke beesten je gaat zien. Galapagos is hierin echt uniek. Bij aankomst komen we al meteen de zeeleeuwen tegen op een bankje in de haven. Een mooi moment om mijn nieuwe camera uit te proberen. Al in Quito merkte ik (Jacqueline) echter een nogal vreemd bij-effect van mijn camera of beter gezegd de lengte van mijn lens. Zodra ik mijn camera uit mijn tas haal, kijken de mannen in de groep naar de lens, naar hun eigen camera en dan weer naar mijn lens. Ik wist niet dat ik mannen daarmee een minderwaardigheidsgevoel kon geven....

De boot (Encatada) is mooier dan verwacht. Het is de kleinste boot (12 passagiers) die vaart op de Galapagos, maar heeft daardoor een leuke ambiance. Een nadeel is wel dat je de deining erg goed voelt, alhoewel de zee kalm was en het nadeel er vooral in lag dat we collectief om 20.30 in bed lagen omdat we zo lekker slaperig werden van de zeelucht en de deining. De excursies waren geweldig. We hebben de blauwvoet- en roodvoet- Jan van Genten gezien, schildpadden, haaien die uit het water sprongen en salto´s maakten in de lucht en als klapper op de vuurpijl hebben we gezwommen met een zeeleeuw. Vooral dat laatste was een ervaring om niet meer te vergeten. De zeeleeuw had er zelf zo´n lol in dat hij zich op een gegeven moment begon uit te sloven door uit het water te springen en met een stukje papier uit het water ging spelen. Ondertussen kwam hij elke keer vlak langs je gezicht zwemmen en vlak voor je masker zwom hij dan weer weg, net alsof hij je een kusje wilde geven.

De verschillende eilanden waren heel afwisselend. De eilanden zijn niet ontstaan door één vulkanische uitbarsting maar door een constante stroom van lava, dat zich jaarlijks 3.5 cm verplaatst richting het continent Amerika. Een aantal eilanden zijn hierdoor relatief nieuw. Het meest bijzondere is dat je als mens bijna onzichtbaar bent voor de beesten. Je hebt soms zelfs het idee dat ze voor je poseren (mannelijke dieren hebben blijkbaar minder moeite met de grootte van mijn lens). Het was soms echter erg moeilijk om de dieren niet aan te raken, vooral als er een zeeleeuwtje van 2 weken oud je met van lieve ogen aankijkt en naar je toe loopt. Maar ik heb me ingehouden en alleen gekeken met mijn ogen.

En zoals bekend is de evolutietheorie van Darwin gebaseerd op zijn ervaringen in de Galapagos eilanden. Jasper, Claudia reisgenoot op de boot) en ik waren er snel achter waarom. We kwamen parende zeeschildpadden, pinguins, vogels en noem het maar op tegen. Wellicht dat we onze foto´s maar onder censuur moeten plaatsen. Het staat echter in schril contrast met landschildpad Lonesome George, die geen interesse toont in de vele vrouwelijke schildpadden in het Charles Darwin Center. Onze gids beweerde ook een ¨lonesome Juan¨ te zijn, maar eenmaal weer terug op het hoofdeiland deed de vele vrouwelijke aandacht meer vermoeden dat ¨Juanito¨ toch niet zo ¨lonesome Juan¨ was, eerder een ¨Don Juan¨.