Vandaag te voet vanuit Cusco naar 3 verschillende Inca-ruines gelopen. Waarom de Inca´s zulke enorme vestingen bouwden blijft me een raadsel. De vijand had hooguit speer en pijl-en-boog. Om dan met stenen van een paar ton aan de slag te gaan waar zelfs een moderne houwitzer moeite mee zal hebben? En dan dat naadloze stapelen van die blokken, op het neurotische af Kortom, die bouwstijl zal vast wel een religieuze achtergrond hebben. Op de foto´s kun je de verschilen tussen een Inca muur en een spaanse goed zien.

Ergens om een uur of 1 op 3800 m hoogte een kop coca-thee gedronken. Qua geur/smaak komt een manege het dichtst in de buurt: een mix van stro, hooi en paarden(-vijgen?). Toen ik wilde afrekenen was er niemand te bekennen. Dus heb ik me aangepast aan de cultuur en me neergevleid op een bankje voor een korte siesta. Ik werd gewekt door een hond die aan mijn oor begon te likken. Via een stippellijntje op de kaart meende ik terug naar Cusco te kunnen lopen. In het enige dorpje waar ik doorheen kwam, werd ik door moeders eerst aan haar 4 kinderen voorgesteld waarna ze me met gebaren probeerde duidelijk te maken dat ik beter terug omhoog naar de asfaltweg kon gaan en dan liften. Maar volgens een een onvervalst Australisch sprekende mountainbiker was het best te doen. Bij de eerste onweersbui geschuild achter het muurtje van een begraafplaats en bij de tweede bij een schuur. Daar in mijn beste spaans gekletst met een oude man op teenslippers met twee raamkozijnen op zijn rug. Over het weer hier en in Nederland, het gevaar van onweer etc. Hij had het zichtbaar koud Nee, een sigaret had ik niet voor hem, wel een Sole om een kop warme chocolade in dat dorpje te gaan drinken. Toen het wat opklaarde ben ik nog ongeveer 2 uur aan het afdalen geweest om tegen het donker opgelucht de bewoonde wereld weer te bereiken. Taxi!